تصويرسازي ازنگاه ليلا رخشي قاضياني

براي تصويرسازاني كه كارويرايشي انجام مي دهند، اولين مرحله ايجاد تصورات بايد با سرعت انجام شود . تصور ايده ها را با طراحي كردن و كشيدن نقشه و ايجاد طراحي هاي نامفهوم و كشيدن طرح آغاز مي نمايد... يك ايده بزرگ تنها در صورتي كارآمد است كه مفاهيم را خوب منتقل كند و مرحله تصورات ، اولين آزمايش يك مفهوم و صحت آن است .

تصويرسازي ها با تكنيكي تركيب مي شوند كه از عناصر عكاسي ديجيتال ، كولاژ و عناصر دوباره طراحي شده و مجددا كارشده ، استفاده مي كند تا در كل صفحه و در حاشيه داخلي صفحات ضميمه يك مجله هفتگي رنگي به شكل موثر استفاده شود . ايجادتصويرسازي هاي چشمگير با اجراي عالي و تفكري پيشرو ، درمهلت محدود وبا دستمزد پايين ، غالبا بدون يك متن كامل همراه آن ، تماما بخشي ازكاريك تصويرسازويرايشي است . درتصويرسازي براي مطبوعات بزرگسالان ، شرايط كلي مخاطب ، ويژگي بصري و كلي نشريه اي كه تصويرسازي براي آن انجام مي شود وشرايط فرهنگي جامعه ي مخاطب درنظر گرفته مي شود . حتي نوع كاغذ نشريه و شرايط چاپ آن درچگونگي تصويرسازي موثراست . دراين زمينه رنگ اهميت كمتري نسبت به تصويرسازي براي كودكان دارد و بسياري ازاوقات درنشريه تمام رنگي براي بزرگسالان ، تصويرگر باوجود امكان استفاده از تمام رنگ ها ، عمدا رنگ هاي محدود و تيره اي را انتخاب مي كند . تصويرسازي يك رنگ كه درآن فقط از رنگ سياه استفاده شده باشد براي بزرگسالان كاملا گوياست ، اما براي ارتباط با كودكان مناسب نيست . تصويرسازي براي بزرگسالان درايران نيز پيشينه اي ديرينه دارد ، تاانجا كه ماني صاحب كتاب يا كتاب هايي بوده است براي تبليغ عقايد و نظرات خود ، به ارزش وتوانايي هاي تصويرو نقش براي ارسال پيام و ايجاد وارتباط و نفوذمخاطب توجه نموده وازاين امكان براي تبليغ خود استفاده كرده است .

مسيرنگارگري در جهان و ايران خارج از بحث است اما قابل ذكر مي باشد كه پس از ورود صنعت چاپ به ايران واغاز كار مطبوعات ، تصويرسازي به صورت گوناگون بافن آوري جديد ، خود راتطبيق مي دهد و به كارمي آيد . درغرب نيز تصويرسازي پس ازاختراع چاپ به تدريج در اثارچاپي وارد شد . نخستين تصويرسازي ها در مطبوعات اروپايي ونيز ايران ، منطبق با امكانات چاپ هاي ابتدايي بود وخط در آنها عنصر اصلي و مهم بصري به شمار مي رفت و در تصويرسازي مطبوعاتي تا سالها رنگ حضور نداشته است . ازويژگي هاي ارزشمند تصويرسازي مطبوعات نخستين ، هماهنگي تصوير و نوشته هاي متن از لحاظ بصري است كه هم در مطبوعات قديم غرب وهم در روزنامه هاي چاپ سنگي ايران ديده مي شود .

در نخستين مطبوعات ايران ، هنرمنداني چون صنيع الملك ، ابوتراب ، ميرزا موسي و ... تصاويري ارزشمند را هماهنگ با فضاي بصري روزنامه به وجود آورند . دومين نشريه پارسي زبان ، وقايعاتفاقيه كه به همت ميرزاتقي خان اميركبير و تحت نظر او منتشر شد در پنجم صفر 1277 ، به روزنامه دولت عليه ايران تغير نام داد . مديريت روزنامه جديد برعهده ميرزا ابوالحسن خان غفاري ملقب به صنيع الملك ، گذاشته شد . اين نشريه را مي توان نخستين روزنامه مصور ايران به حساب آورد. درهر شماره اين روزنامه ، چند تصوير به قلم صنيع الملك ، با اجراي قوي و ماهرانه ، ارائه شده است كه موضوع آن ها تصويررجال و اشراف و بناها و كاخ هاي معروف است . روزنامه هاي علمي ، شرف ، شرافت ، ادب ، طلوع ، چهره نما ، شاهنشاهي ، عدالت ، آزاد و اميد ازديگر نشريات مصور دوره قاجار بوده اند و در اين ميان روزنامه شرف و شرافت از نظر مصورسازي و ارزشهاي بصري قابل تاكيد هستند . روزنامه شرف از سال 1300 ه ق ، بانقاشي هاي ميرزاابوتراب غفاري برادرزاده صنيع الملك و برادر كمال الملك انتشار يافت و87 شماره از آن منتشر شد . در صفحه آغازين آن و در برخي صفحات ديگر ، تصاويري از رجال و شاهزادگان كه ميرزا ابوتراب نقاشي مي كرد به چاپ رسيد .